Het Brandrode Rund
Het ontstaan
Het Brandrode Rund (BRR) en het roodbonte MRIJ rund hebben dezelfde oorsprong. Dit veetype dat al vanaf begin 20e eeuw op de schrale zandgronden en in het rivierengebied werd gefokt is van oudsher sober, sterk, zelf redzaam, mak, erg vruchtbaar en behoort tot de dubbeldoel runderrassen. Dat wil zeggen: koeien die worden gehouden zowel voor de melk als voor het vlees. Het Brandrode Rund, dat nu als een apart runderras wordt onderscheiden, behield zijn dubbeldoel kenmerken, maar werd een zeldzaam Nederlands rund. Rond 1970 waren de Brandroden bijna geheel uitgestorven. Door de grote inspanning van enkele enthousiaste fokkers waaronder Marlies Hermans in samenwerking met Natuurmonumenten is het ras van de ondergang gered, de Brandroden werden gebruikt als begrazingskoe in natuurgebieden. Op 1 juni 2001 verleende het ministerie van LNV goedkeuring aan het Stamboek het Brandrode Rund. Het erkende BRR stamboek streeft naar uitbreiding en vermeerdering, waardoor het BRR geen zeldzaam huisdier meer zal zijn. Op dit moment wordt er nog steeds hard gewerkt aan het stamboek met als bewakers en aanjagers de Vereniging Het Brandrode Rund. Van deze vereniging zijn wij lid.
Het aantal Brandode runderen is gestaag groeiende en telde eind 2012 al een 1.650 in het stamboek opgenomen dieren. Brandroden worden gehouden door veehouders, hobbyisten, zorg- en kinderboerderijen met enkele hectares grond maar ook door landgoed- en landschapsbeheerders, die op verschillende bedrijven en terreinen vele tientallen dieren houden. Het ras kan groeien naar een stabiel aantal en een bestand van 3.000 tot 10.000 dieren. Daarvoor is een geleide fokkerij nodig maar ook aanwas van nieuwe leden, instanties en consumptieve kanalen.
Het ras
Brandrode runderen hebben een unieke aftekening en een herkenbaar exterieur. Ze zijn gehoornd, egaal diep donkerrood of bruinrood van kleur met witte aftekeningen: een witte kol, een witte buik, een witte staartpunt en witte sokken of onderbenen. De neusspiegel is blauwzwart. Aan de kop en de poten neigt de kleur naar zwartachtig rood. Vanwege deze geblakerde kleur is de naam ‘Brandrood’ ontstaan. Brandrode runderen zijn middelgroot en evenredig gebouwd. Het zijn rustige en vriendelijke dieren. Zowel voor elkaar als voor de mens. Dit maakt ze goed hanteerbaar. Verder hebben ze eigenschappen als soberheid, duurzaamheid en hanteerbaarheid, kunnen probleemloos afkalven en bezitten goede moedereigenschappen.
Duurzaam
Brandrode runderen zijn functioneel en duurzaam. Door hun robuustheid en hoge weerstand tegen ziekten hebben Brandrode runderen hardheid en een lange levensverwachting. Ze zijn sterk en sober, kunnen zich goed aanpassen en zijn goed bestand tegen voederovergangen en wisselende weersomstandigheden. Het Brandrode rund bezit goede overlevingseigenschappen met zelfredzaamheid en blijken redelijk winterhard, wat hen ook geschikt maakt voor jaarrond natuurbegrazing. De dieren zijn vroegrijp en vruchtbaar, kalven gemakkelijk af, geven voldoende en goede melk.
Slowfood
Slow Food is een internationale organisatie die streeft naar lekkere, pure en eerlijke producten. Eén van haar activiteiten is het behoud van waardevolle producten en rassen voor het nageslacht. In een zogenaamd Presidium werken Slow Food-leden samen met boeren en ambachtelijke producenten aan het behoud van de authentieke streekproducten van de Ark van de Smaak. Bekijk voor meer informatie de website van Slow Food Nederland